مهران مدیری از حاضران در سالن که ۳۰۰ زن و مرد ایرانی هستند می‌پرسد که آیا کسی از میان زنان حق طلاق دارد؟ تنها یک زن اعلام می‌کند که حق طلاق دارد و او هم می‌گوید که این خواسته، خواسته مادرش بوده است. همسر زن دلیل این تقاضا را «محکم کاری» زنان می‌داند که اگر مشکلی پیش آمد بدون دردسر بتوانند طلاق بگیرند. او می‌گوید که «بالطبع» خود این موضوع را آسان نپذیرفته و بحث‌هایی داشته اما در نهایت همسرش گفته به خاطر رضایت خانواده‌اش این کار را بکند. او در پاسخ به این پرسش که چرا خانم‌ها می‌خواهند حق طلاق داشته باشند، می‌گوید که «اگر مشکلی پیش آمد بتوانند طلاق بگیرند.»
مهران مدیری با شنیدن گفته‌های مرد می‌گوید که ماهیچه‌هایش برای او «سوخته» است و چند بار می‌گوید که می‌خواهد او را بغل کند.
پخش این برنامه واکنش‌هایی را در میان کاربران شبکه‌های اجتماعی که برآیندی از افکار عمومی جامعه هستند و دست کم بخشی از جامعه ایران را نمایندگی می‌کنند برانگیخت. کاربران با اشاره به گفته‌های مهران مدیری و ناآگاهی‌اش از موضوع برابری جنسیتی و حق طلاق، تاکید کرده‌اند که برای مقابله با خشونت علیه زنان و نارنجی کردن جهان، باید از نو اقدام کرد.
برنامه دورهمی به دلیل سبک و سیاق طنز خود، یک برنامه پرمخاطب است و مهران مدیری به عنوان یک کمدین پرسابقه در تلویزیون و سینمای ایران علاقه‌مندان زیادی دارد. چنین برنامه و چنین هنرمندی به دلیل دسترسی به افکار عمومی و رسانه بیش از بسیاری از روش‌ها و برنامه‌های دیگر می‌تواند در انتقال ارزش‌های حقوق بشری، برابری جنسیتی و مطالبه سازی موثر باشد اما به نظر می‌رسد نقش و عمل هنرمندان وابسته به رسانه‌های رسمی جمهوری اسلامی به تایید و تحکیم مبانی نابرابر حقوقی و اجتماعی تقلیل یافته و به بخشی از گفتمان زن‌ستیز و سنتی تبدیل شده است.
یکی از کاربران توییتر نوشته: «معمولا هنرمندان مملکت باید آوانگارد و سنت‌ستیز باشن که خب طبق معمول در کشور گل و بلبل برعکسه. خودشون متحجّر تمام عیارن.»
توییت کاربر دیگری به فاصله هنرمندان جامعه از دغدغه‌های مردم اشاره می‌کند: «واسه من مهران_مدیری از همون وقتی که تحصن نماینده‌های #مجلس ششم رو به مسخره گرفت تموم شد.به نظرم یه #هنرمند باید بخشی از دغدغه‌ش مردم باشن.»
و یک کاربر دیگر که به سابقه این نوع اظهارنظرها در برنامه‌های مهران مدیری تاکید می‌کند: «برای بار هزارم تو کارهای مهران مدیری… کارهاش رو می‌شه یکی یکی به عنوان مثال‌های سکسیسم و زن‌ستیزی تدریس کرد.»
حق طلاق: «جوگیری» دور از دسترس
با اینکه تمایل به داشتن حق طلاق در بین برخی از زنان ایرانی در سال‌های اخیر به دلیل فعالیت‌های حقوقدانان و مدافعان حقوق زنان بیشتر شده، اما دریافت حق طلاق برای زنان آسان نیست و بسیاری از آنها نه تنها از امکان گرفتن آن باخبر نیستند بلکه آن را اقدامی ناپسند و مغایر با ارزش‌های نظام خانوادگی در ایران می‌دانند.
این باور که گرفتن حق طلاق نشانه زیاده‌خواهی زن و تعرض او به حقوق مرد است، آن چنان رسوخ کرده که بسیاری از خانواده‌های ایرانی طرح چنین خواسته‌ای را غیراخلاقی می‌دانند و به همین دلیل از نظر عرفی، مردی که این حق را به زن بدهد، «مظلوم» و «زن ذلیل» خوانده می‌شود که به گفته مهران مدیری، باید او را به خاطر این مظلومیت «بغل کرد.»
طلاق در قوانین مدنی ایران آشکارا حق مرد دانسته شده است. ماده ۱۱۳۳ قانون مدنی ایران مصوب سال ۱۳۱۴ می‌گوید که مرد می تواند هر وقت که بخواهد زن خود را طلاق دهد. در توضیح این قانون آمده که مرد می‌تواند با رعایت شرایط مقرر در این قانون با مراجعه به دادگاه تقاضای طلاق همسرش را کند و در تبصره می‌گوید که زن نیز می‌تواند با وجود شرایط مقرر در مواد ۱۱۱۹، ۱۱۲۹ و ۱۱۳۰ این قانون، از دادگاه تقاضای طلاق کند.
